Hurricane Sandy & Halloween!
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Michel
31 Oktober 2012 | Canada, London
Tsjoe, was dat even wat. Komt Sandy buurten. Gezellig! Maar laat ik de volgorde even logisch houden en gewoon beginnen waar ik de vorige keer gestopt ben.
Vrijdagochtend begon heeeerlijk. Een college om 8 uur 's ochtends waar een toets gemaakt moest worden. Daarom verbaasde het me nogal dat we maar met zijn tweeën waren. Gelukkig voelde die andere heldere geest ook nattigheid, dus na enig zoekwerk bleek dat het college niet doorging. FIJN! Sta je dan om 8 uur op de vrijdag. Affijn, even slikken en weer doorgaan. Op de terugweg een bakje koffie gehaald bij de Tim Hortons en 'thuis' mijn laptop opgestart, de toets mocht namelijk online gemaakt worden. Uiteindelijk een score van 15 uit 18 gehaald en een 19e open vraag goed gescoord, dus wat dat betreft was het wel prima zo. De uren daarna heb ik eens benut om mijn kamer een beetje op orde te helpen, sopje er door gehaald enzovoort. Dat met een muziekje op de achtergrond, is best te doen zo af en toe. Na een tijdje nog eens naar beneden in het gebouw gelopen om mijn postvakje te controleren, waar ik een ontzettend lief kaartje van Lisanne vond :) Nog voor mijn weekend begon, kon het al niet meer stuk!! Super!
's Middags om twee uur afgesproken met Bryan (die me met Thanksgiving uitgenodigd had) bij de Out Back Shack (de bar van school) om een vrijdagmiddagborrel te doen en eens een beetje bij te praten. Gezellig! Ook kreeg ik een van de grootste complimenten die Canadezen me kunnen geven, want blijkbaar begint mijn accent Brits te lijken. Grappig om daarbij te zeggen is dat ik de dag daarop in het café de vraag kreeg of ik uit Engeland of Australië kom en afgelopen maandag iemand aan me vroeg of ik uit Australië kom. Blijkbaar gaat mijn Engels goed vooruit :) Een gezellige middag gehad dus, waarna het tijd was voor mijn eerste Halloween-feestje. Dit stond eerst niet gepland, maar toch maar gegaan. Mijn 'pak' aangedaan en een beetje nepbloed op mijn gezicht en richting een studentenhuis gegaan. Een gezellig feestje! Toch niet al te laat weggegaan, we waren daar immers al om een uur of 9.
Zaterdag een beetje bijgeslapen, vrijdag was het namelijk best vroeg 's ochtends. De eerste pogingen om het nepbloed eraf te wassen werkten niet helemaal, maar 's avonds zou ik weer geschminkt worden, dus dat was niet zo'n probleem. 's Middags lekker weer eens een rondje hardgelopen, het raakte weer tijd. Hoofd leeg, benen leeg, overtollige energie kwijt, lekker hoor. De rest van de middag rustig aan gedaan, tot 's avonds een uur of half 7. De vriendin van een roommate van mij zou me om gaan toveren tot een dooie, dus ik mocht in de schmink. Na een goed half uur was dit klaar en het resultaat was echt geweldig, zoals op foto's wel te zien is. Later op de avond veel vragen gehad in het café en op straat wat er in vredesnaam met me gebeurd was, dus dat was wel heel leuk om mee te maken! We zijn, zoals waarschijnlijk al duidelijk is, met een groep internationale studenten naar Jacks geweest, een café downtown. Wat daar allemaal rondliep, wat pakken betreft, was toch wel heel grappig om te zien. Van legopoppetjes tot Teletubbies, vanalles kwam je tegen! Ook liep er ergens nog een lange dooie gentleman rond, die gemiddeld veel langer is dan de Canadezen hier, ik dus. Omdat ik relatief lang ben hier en ik ook wel eens dorst krijg en dus drinken ga bestellen aan een drukke bar, kijken mensen die van de bar weglopen eerst tegen mijn lijf aan en dan omhoog naar mijn gezicht. Met zulke schmink neerkijken op vreemde mensen geeft grappige effecten, kan ik vertellen! Veel 'holy shit!' en dergelijke gehoord van mensen die echt schrokken. Leuk leuk!!
Uiteindelijk een leuke avond gehad, ik kijk al uit naar carnaval.
Zondags begon de dag wat onrustig (met allereerst die fantastische goal van Pelle tegen Ajax!!), of in ieder geval, er was iets wat toch wel sterk mijn aandacht trok. New York had 375.000 mensen geëvacueerd wegens Sandy, een aanstormende orkaan. Nu is New York hier hemelsbreed nog geen 700 kilometer vandaan, dus ik ben maar eens verder gaan zoeken. Na een tijdje een kaartje gevonden met de baan van de storm, die dus uiteindelijk op een kleine 200 kilometer afstand langs zou razen. Ondertussen waren in de regio waarschuwingen voor harde wind en veel regen van kracht en was duidelijk dat Southern Ontario (de provincie waar ik dus woon) het zwaarst getroffen zou worden van Canada. Toronto, wat ook niet zo heel ver weg is, had kans op overstromingen en de V.S. was druk bezig met alles plat te leggen en voor te bereiden. Ook hadden we een mail van school gehad met daarin het advies om boodschappen te doen, een zaklamp in huis te hebben en niet naar buiten te gaan als het niet nodig was. Dat is toch wel even apart, dat maak je in Nederland niet mee. Gedurende de zondag veel nieuws in de gaten gehouden, wat er zou gaan gebeuren. Uiteindelijk bleek dat Sandy maandagavond aan land zou komen rond New Jersey/New York in de V.S. dus was het nog even afwachten. Tussen de foto's staat een kaartje waar op te zien is hoe dicht ik eigenlijk bij de baan van de storm zit. Het ging wel constant over New York in het nieuws, maar dat is dus dichterbij dan het lijkt.
Maandag overdag was al te merken dat er iets op handen was, een wandelingetje naar buiten kostte je complete kapsel en gaf je de indruk dat je hoofd vanbinnen weer was afgestoft. Ik heb even wat boodschappen gedaan, ben weer achter mijn laptop gaan zitten en heb wat livestreams in de V.S. aangezet. Daar begon het onderhand redelijk te spoken, met golven die tegen de anderhalve meter hoger waren dan normaal en zeer harde wind. 's Avonds raakte een kraan in New York los van een gebouw, werd een gevel van een gebouw geblazen en stond een behoorlijk gebied onder water. Hier, in London, begon de wind ook harder te worden en heeft het gedurende de nacht echt hard gewaaid. Toch viel de schade mee. Er zijn wat borden weggewaaid, boompjes geknakt en er is wat stroomuitval geweest, maar relatief viel het heel erg mee. In Toronto was het erger, met grote ontwortelde bomen en helaas een slachtoffer. Achteraf was de hectiek en de het gevoel eromheen best boeiend om eens mee te maken, uiteindelijk kun je niks anders dan ontzettend veel respect hebben voor zulk natuurgeweld..
Voor de rest van de week staat wat schoolwerk op het programma. Een aantal deadlines moeten gehaald worden en er komen weer wat opdrachten aan. Genoeg te doen dus!
Tot slot weer de groetjes uit London en alvast een fijn weekend toegewenst!!!
Vrijdagochtend begon heeeerlijk. Een college om 8 uur 's ochtends waar een toets gemaakt moest worden. Daarom verbaasde het me nogal dat we maar met zijn tweeën waren. Gelukkig voelde die andere heldere geest ook nattigheid, dus na enig zoekwerk bleek dat het college niet doorging. FIJN! Sta je dan om 8 uur op de vrijdag. Affijn, even slikken en weer doorgaan. Op de terugweg een bakje koffie gehaald bij de Tim Hortons en 'thuis' mijn laptop opgestart, de toets mocht namelijk online gemaakt worden. Uiteindelijk een score van 15 uit 18 gehaald en een 19e open vraag goed gescoord, dus wat dat betreft was het wel prima zo. De uren daarna heb ik eens benut om mijn kamer een beetje op orde te helpen, sopje er door gehaald enzovoort. Dat met een muziekje op de achtergrond, is best te doen zo af en toe. Na een tijdje nog eens naar beneden in het gebouw gelopen om mijn postvakje te controleren, waar ik een ontzettend lief kaartje van Lisanne vond :) Nog voor mijn weekend begon, kon het al niet meer stuk!! Super!
's Middags om twee uur afgesproken met Bryan (die me met Thanksgiving uitgenodigd had) bij de Out Back Shack (de bar van school) om een vrijdagmiddagborrel te doen en eens een beetje bij te praten. Gezellig! Ook kreeg ik een van de grootste complimenten die Canadezen me kunnen geven, want blijkbaar begint mijn accent Brits te lijken. Grappig om daarbij te zeggen is dat ik de dag daarop in het café de vraag kreeg of ik uit Engeland of Australië kom en afgelopen maandag iemand aan me vroeg of ik uit Australië kom. Blijkbaar gaat mijn Engels goed vooruit :) Een gezellige middag gehad dus, waarna het tijd was voor mijn eerste Halloween-feestje. Dit stond eerst niet gepland, maar toch maar gegaan. Mijn 'pak' aangedaan en een beetje nepbloed op mijn gezicht en richting een studentenhuis gegaan. Een gezellig feestje! Toch niet al te laat weggegaan, we waren daar immers al om een uur of 9.
Zaterdag een beetje bijgeslapen, vrijdag was het namelijk best vroeg 's ochtends. De eerste pogingen om het nepbloed eraf te wassen werkten niet helemaal, maar 's avonds zou ik weer geschminkt worden, dus dat was niet zo'n probleem. 's Middags lekker weer eens een rondje hardgelopen, het raakte weer tijd. Hoofd leeg, benen leeg, overtollige energie kwijt, lekker hoor. De rest van de middag rustig aan gedaan, tot 's avonds een uur of half 7. De vriendin van een roommate van mij zou me om gaan toveren tot een dooie, dus ik mocht in de schmink. Na een goed half uur was dit klaar en het resultaat was echt geweldig, zoals op foto's wel te zien is. Later op de avond veel vragen gehad in het café en op straat wat er in vredesnaam met me gebeurd was, dus dat was wel heel leuk om mee te maken! We zijn, zoals waarschijnlijk al duidelijk is, met een groep internationale studenten naar Jacks geweest, een café downtown. Wat daar allemaal rondliep, wat pakken betreft, was toch wel heel grappig om te zien. Van legopoppetjes tot Teletubbies, vanalles kwam je tegen! Ook liep er ergens nog een lange dooie gentleman rond, die gemiddeld veel langer is dan de Canadezen hier, ik dus. Omdat ik relatief lang ben hier en ik ook wel eens dorst krijg en dus drinken ga bestellen aan een drukke bar, kijken mensen die van de bar weglopen eerst tegen mijn lijf aan en dan omhoog naar mijn gezicht. Met zulke schmink neerkijken op vreemde mensen geeft grappige effecten, kan ik vertellen! Veel 'holy shit!' en dergelijke gehoord van mensen die echt schrokken. Leuk leuk!!
Uiteindelijk een leuke avond gehad, ik kijk al uit naar carnaval.
Zondags begon de dag wat onrustig (met allereerst die fantastische goal van Pelle tegen Ajax!!), of in ieder geval, er was iets wat toch wel sterk mijn aandacht trok. New York had 375.000 mensen geëvacueerd wegens Sandy, een aanstormende orkaan. Nu is New York hier hemelsbreed nog geen 700 kilometer vandaan, dus ik ben maar eens verder gaan zoeken. Na een tijdje een kaartje gevonden met de baan van de storm, die dus uiteindelijk op een kleine 200 kilometer afstand langs zou razen. Ondertussen waren in de regio waarschuwingen voor harde wind en veel regen van kracht en was duidelijk dat Southern Ontario (de provincie waar ik dus woon) het zwaarst getroffen zou worden van Canada. Toronto, wat ook niet zo heel ver weg is, had kans op overstromingen en de V.S. was druk bezig met alles plat te leggen en voor te bereiden. Ook hadden we een mail van school gehad met daarin het advies om boodschappen te doen, een zaklamp in huis te hebben en niet naar buiten te gaan als het niet nodig was. Dat is toch wel even apart, dat maak je in Nederland niet mee. Gedurende de zondag veel nieuws in de gaten gehouden, wat er zou gaan gebeuren. Uiteindelijk bleek dat Sandy maandagavond aan land zou komen rond New Jersey/New York in de V.S. dus was het nog even afwachten. Tussen de foto's staat een kaartje waar op te zien is hoe dicht ik eigenlijk bij de baan van de storm zit. Het ging wel constant over New York in het nieuws, maar dat is dus dichterbij dan het lijkt.
Maandag overdag was al te merken dat er iets op handen was, een wandelingetje naar buiten kostte je complete kapsel en gaf je de indruk dat je hoofd vanbinnen weer was afgestoft. Ik heb even wat boodschappen gedaan, ben weer achter mijn laptop gaan zitten en heb wat livestreams in de V.S. aangezet. Daar begon het onderhand redelijk te spoken, met golven die tegen de anderhalve meter hoger waren dan normaal en zeer harde wind. 's Avonds raakte een kraan in New York los van een gebouw, werd een gevel van een gebouw geblazen en stond een behoorlijk gebied onder water. Hier, in London, begon de wind ook harder te worden en heeft het gedurende de nacht echt hard gewaaid. Toch viel de schade mee. Er zijn wat borden weggewaaid, boompjes geknakt en er is wat stroomuitval geweest, maar relatief viel het heel erg mee. In Toronto was het erger, met grote ontwortelde bomen en helaas een slachtoffer. Achteraf was de hectiek en de het gevoel eromheen best boeiend om eens mee te maken, uiteindelijk kun je niks anders dan ontzettend veel respect hebben voor zulk natuurgeweld..
Voor de rest van de week staat wat schoolwerk op het programma. Een aantal deadlines moeten gehaald worden en er komen weer wat opdrachten aan. Genoeg te doen dus!
Tot slot weer de groetjes uit London en alvast een fijn weekend toegewenst!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
